Budynek zlokalizowany jest w centrum miasta Ulsteinvik, którego kameralna zabudowa wpisana jest w naturalny krajobraz. Integracja życia miejskiego z naturą była punktem wyjścia dla stworzenia koncepcji, która podobnie łączyć miała kilka funkcji, służących stworzeniu atrakcyjnego miejsca spotkań i aktywności dla lokalnej społeczności. Budynek nazywany areną obejmuje bibliotekę, halę sportową, kryty basen i ścianę wspinaczkową.

Nowy budynek stworzony został w kompozycji dwóch brył połączonych wspólną bazą – ze względu na wielkość były to hala sportowa i basenowa. Ich proporcja i wielkość miały wpisać się w skalę miasta, jednocześnie poprzez geometryczne, rzeźbiarskie ukształtowanie pozostawać wyrazem współczesnej architektury.

Usytuowanie obiektu związane było bezpośrednio z istniejącą zróżnicowaną topografią terenu, ale również z uwzględnieniem ścieżek pieszych, które wynikały z planu miasta, gdzie przewidziane były tzw. korytarze łączące różne atrakcje Ulsteinvik. Zróżnicowana geometria form miała odnosić się do górskiego krajobrazu w którym leży miasto i w szerszej panoramie komponować się z ukośnymi liniami wzgórz. Układ brył wydzielił pomiędzy nimi plac publiczny, który z jednej strony miasta dostępny jest bezpośrednio z poziomu terenu, a z niższego poziomu poprzez szerokie schody zewnętrzne. Od tej niższej strony miasta eksponowane jest szerokie przeszklenie części bibliotecznej obiektu.

W Ulsteinvik średnia temperatur wynosi ok 7 stopni, a także przez cały rok występują deszcze. Architektom zależało, aby nowy obiekt zachęcał do wejścia, stąd w bryłach są duże przeszklenia, pokazujące kolorowe wnętrza. Zarówno sala sportowa, jak i basenowa zaprojektowane zostały w wykończeniu drewnianymi okładzinami, podkreślając wraz ze światłem ciepły charakter przestrzeni.

Biblioteka ma charakter jednoprzestrzenny i została zlokalizowana w bryle basenowej. Czytelnie, regały, miejsca spotkań tworzą jednorodną i otwartą przestrzeń. Pozostała przestrzeń parteru zajęta jest przez parking oraz strefę techniczną dla technologii basenowej.

Budynek zaprojektowany został w technologii żelbetowej. Beton eksponowany jest na zewnątrz, podkreślając bazę, podczas, gdy główne bryły pokrywa okładzina z antracytowej blachy cynkowanej, układanej w pionowych pasach. Odsłonięta struktura betonu i techniczna blacha nawiązywać miały do przemysłowego charakteru miasta.

Wnętrza biblioteki kontynuują technologiczną estetykę, jednocześnie zmieniając odbiór betonowej struktury. Na słupach jest on surowy i porowaty, na sufitach szlifowany, dzięki czemu optycznie powiększa przestrzeń, a na posadzkach jest wykonany w stylistyce szlifowanego terazzo. Wyposażenie i umeblowanie z wykorzystaniem kolorów ożywia całość i wraz ze swobodną aranżacją nadaje całości mniej formalny charakter.