Biblioteka zlokalizowana został w zaniedbanym obszarze miasta, w przestrzeni pomiędzy szeregową zabudową mieszkalną, parkingami, a supermarketem. Na tle takiego pejzażu bryła wyróżnia się współczesną, rzeźbiarską formą i błyszczącą bielą fasady.

Architekci w swojej przypominającej origami formie chcieli dać wyraźny znak, że jest to nowoczesny, multimedialny budynek publiczny. Biblioteka ma dwie kondygnacje o różnych rzutach, których ściany pokrywają się zaledwie fragmentarycznie. Główną uwagę skupia bryła piętra, która jest dwukrotnie wyższa i nadwieszona w kilku kierunkach.

Budynek nie posiada zdefiniowanej elewacji frontowej, ani określonego kierunku.  Dzięki wprowadzeniu skośnych płaszczyzn i cięć, które odkrywają przeszklenia odbiór budynku zmienia się w zależności od miejsca patrzenia. 

Wnętrze podobnie, jak bryła jest niemal w całości jednolicie białe. Białe płaszczyzny ścian podkreślają linie oświetlenia. Zaraz po wejściu do budynku, zlokalizowanym pod jednym z nadwieszeń użytkownik znajduje się w przestronnym holu, którego centralnym punktem są szerokie schody, które prowadzą na piętro. Ten zabieg zapewnia powiązanie widokowe dwóch poziomów, ale również je fizycznie łączy w jedną powierzchnią. W holu mamy dostęp jeszcze do recepcji, szatni, sali audytoryjnej oraz strefy administracyjnej.

Pracownicy mogą również wejść do budynku drugimi drzwiami. Piętro ma charakter niemal całkowicie otwartej przestrzeni zaaranżowanej na czytelnię z podziałem na strefy czytelników różnych grup wiekowych lub przeznaczenia. W krawędziach rzutu wprowadzono częściowo wydzielone pomieszczenia o bardziej kameralnym charakterze.

Estetyka nawiązująca do origami, widoczna w bryle budynku jest również dostrzegalna w przestrzeni czytelni, gdzie w geometrii sufitu pojawiają się obniżenia i załamania. Część z nich kryje przestrzenie na instalacje techniczne, zbieranie wody deszczowej lub jest rozwiązaniem dodatkowo doświetlającym powierzchnię światłem dziennym.