Budynek zlokalizowany jest w centrum miasta Vennesla w pierzei ulicy i naprzeciw placu miejskiego. Założeniem projektu miało być stworzenie nowego Centrum Kultury miasta, łączącego sąsiednie obiekty domu komunalnego i centrum nauki.

Oczekiwana integracja budynków kultury uzyskana została przez architektów w oryginalny sposób. Ideą koncepcji jest budynek, którego przestrzeń wewnętrzna ma formę przejścia.  Główną konstrukcję obiektu tworzą drewniane ramy, dzięki czemu uzyskana została jednoprzestrzenna, pozbawiona podparć i słupów struktura biblioteki. Te wykonane z drewna klejonego obłe żebra przylegają do ścian sąsiednich budynków, a następnie skręcają, dopasowując się do otoczenia, jednocześnie tworząc niemal futurystyczny tunel.

Przesunięcia i zakrzywienia żeber pozwoliły wytworzyć zarówno regały na książki, jak i bardziej kameralne wnęki. Słupy i belki zintegrowane są również z rozwiązaniami technicznymi, instalacjami klimatyzacyjnymi i oświetleniem. Elewacje budynku pokrywają ażurowe drewniane listewki, osłaniając jednocześnie okna. Dzięki takiemu zabiegowi płaszczyzny bryły wyglądają jednorodnie, a ona sama zyskuje rzeźbiarski charakter. 

Poprzez duże przeszklenie w elewacji frontowej, zwróconej na plac miejski wnętrze staje się przedłużeniem przestrzeni publicznej. Architektom zależało, aby cały parter pozostawał otwarty, jednocześnie posadzka ma dwa poziomy, które łączą amfiteatralne schody. Umożliwiło to schowanie pod schodami dodatkowych pokoi obsługi i administracji, zachowując przejrzystość czytelni. Pomiędzy niektórymi z żeber pozostawione są przejścia do sąsiednich budynków, m.in. możliwy jest dostęp do sali audytoryjnej.

Biblioteka została zrealizowana, jako budynek „niskoenergetyczny” klasy „A” w norweskim systemie definicji zużycia energii.