Nowy budynek biblioteki w Sand widziany jest nie tylko, jako obiekt kultury, ale tzw. salon społeczny i nowa ikona architektoniczna całej gminy Nord Odal. Nazwa obiektu Samling wzięła się od norweskiego słowa oznaczającego zgromadzenie. W idei twórców obiekt łączy pod jednym dachem literaturę, wiedzę, gospodarkę, ludzi, tradycję i historię. W praktyce w budynku miały obok biblioteki pojawi się również biura lokalnego banku i 10 mieszkań.

Ranga obiektu widoczna jest w kontekście lokalizacji w centrum miasteczka, przy głównej ulicy w sąsiedztwie z parkiem i kościołem oraz współdzieląc plac publiczny z budynkiem gminy. Architekci podkreślili znaczenie lokalizacji w układzie przestrzenno-funkcjonalnym. Rzut ma przypominający skamielinę, organiczny kształt z obłym atrium wokół którego promieniście rozchodzą się ściany dzielące powierzchnię na pomieszczenia. Połowa rzutu przeznaczona jest bibliotece, a połowa funkcjom uzupełniającym, administracji, oddziałowi banku, mieszkaniom. Przezierne ściany atrium pozwalają jednak na kontakt wizualny pomiędzy wszystkimi funkcjami obiektu.

Biomorficzna zasada w budowaniu rzutu widoczna jest również w bryle budynku w której pojawia się wiele załamań i obłości. Część z czytelnią została podkreślona największym przeszkleniem, które odsłania wnętrze. Nad strefą wejściową znajduje się taras widokowy na który można dostać się z galerii wzdłuż czytelni. Biurowa część odznacza się przeszkleniami, które częściowo zakryte są ażurowymi drewnianymi słupkami. Poziomy z mieszkaniami mają charakterystyczne balkony, które miękką formą oplatają tą część bryły. Najgłębsze są przed salonem i kuchnią, a węższe przy sypialni. 

Norweska pracownia znana jest ze współczesnych projektów architektury drewnianej, wspierając lokalny przemysł i odzwierciedlając dziedzictwo kulturowe kraju. Charakterystyczną cechą ich projektów jest estetyzacja konstrukcji oraz powiązanie jej z elementami wystroju wnętrz, a nawet użytkowymi, jak siedziska, czy półki. Analogicznie jest w Samling. Miękkie krzywizny świerkowych słupów przechodzą w belki, a pomiędzy nimi wprowadzone zostały dopasowane regały na książki. Na suficie pomiędzy nimi zaprojektowany został sufit lamelowy maskujący instalacje techniczne.  Całość fasad w częściach pełnych wykonana została w okładzinach drewnianych z sosny sercowatej. Listewki są bardzo wąskie i montowane w układzie pionowym, nadając całość trójwymiarowy efekt. Podział na kondygnacje widoczny jest w elewacji poprzez wstęgi blachy.

Główna czytelnia to wysoka przestrzeń mająca nawiązywać swoim charakterem do miejskiej ulicy.  Wzdłuż niej zorganizowane zostały regały na książki i miejsca do czytania oraz możliwy jest dostęp do mniejszych i większych pomieszczeń spotkań i cichej pracy. Przestrzeń ma dwa poziomy, gdyż we fragmencie pomieszczenia wprowadzono amfiteatralne schody. Amfiteatr może być wykorzystany do siedzenia z książką, ale również do organizacji wydarzeń kulturalnych. Biblioteka posiada również antresolę poszerzającą miejsca do czytania i spotkań. W drugiej części bryły zaprojektowane zostały pomieszczenia biurowe na parterze i kompaktowe mieszkania na dwóch górnych piętrach.