Biblioteka zlokalizowana została w centrum miejscowości Blanzat, w regionie Orwenii. Ideą architektów było nawiązanie do naturalnych kontekstów wulkanicznego i górskiego rodowodu miejsca oraz regionalnej estetyki zabudowy miejskiej. 

Architekci mając do dyspozycji dużą działkę zdecydowali się zlokalizować budynek na jej skraju, pozostawiając znaczą przestrzeń na zieleń. Jednocześnie front budynku zyskuje reprezentacyjny charakter, a tylna część otwarta jest na skwer. 

Nowa bryła biblioteki  w skali nawiązuje do sąsiadującej zabudowy mieszkalnej, ale jednocześnie formą zaznacza swój odmienny, publiczny charakter. Budynek posiada dwie odmiennie potraktowane wizualnie kondygnacje. Parter jest w części betonowy, a w narożniku stanowiącym strefę wejściową przeszklony, podczas gdy piętro jest w całości pokryte okładziną drewnianą z dodatkowymi listwami i żaluzjami, które nadają jej efektu trójwymiarowego.

Projektanci wykorzystali lokalnie pozyskane drewno – modrzew, który pozostawili bez dodatkowego wykończenia. Ten podział przekłada się na strukturę budynku, gdzie parter jest betonowy, a piętro ma konstrukcję drewnianą, szkieletową. Skomplikowany, wielopłaszczyznowy układ dachu przywołuje kontekst budownictwa mieszkalnego, pokrytego dachówkami. 

Przestrzeń wewnątrz biblioteki pod względem funkcjonalnym i estetycznym miała przypominać dom. W centralnej części rzutu zlokalizowane zostało wysokie atrium ze świetlikiem. Wzdłuż ściany atrium zaprojektowane zostały główne schody prowadzące na piętro. Parter w przeważającej większości jest otwartą przestrzenią przeznaczoną na czytelnię.

Wydzielone zostały jedynie pomieszczenia obsługi budynku, sanitariaty i sale spotkań. Na piętrze widoczny jest podział przestrzeni na otwartą czytelnię oraz zespół pomieszczeń administracyjnych i sal wielofunkcyjnych, które mogą być przeznaczone na spotkania społeczności. 

Podobnie, jak w przypadku bryły budynku we wnętrzach wykorzystane zostało naturalne drewno, które widoczne jest w ażurowych przegrodach ścian działowych i balustradach. 

Istotne z punktu widzenia funkcjonowania budynku było podejście do światła, wykorzystując zarówno światło dzienne, jednocześnie filtrując je poprzez żaluzje, jak i wprowadzając nowoczesne rozwiązania związane ze światłem sztucznym. 

Architektom zależało, aby projekt został zrealizowany zgodnie z założeniami zrównoważonego rozwoju. Stąd decyzja o zwartej bryle i programie funkcjonalnym zrealizowanym zgodnie z potrzebami użytkowników. Przegrody budynku charakteryzuje wzmocniona izolacja termiczna, aby ograniczyć straty ciepła.

Nadwieszenie górnej kondygnacji pozwala uzyskać cień na niższej elewacji, chroniąc ją przed bezpośrednim wpływem światła. W przypadku przeszkleń w bryle piętra podobną rolę odgrywają łamacze światła i żaluzje. Zastosowana została również naturalna wentylacja oraz system rekuperacji.