Budynek został zrealizowany w Mandal, położonej w pobliżu lasów i plaż małej, urokliwej norweskiej miejscowości. Obiekt miał stać się wspólnym miejscem dla najważniejszych kulturalnych funkcji miasta: biblioteki, kina, teatru i galerii sztuki.

Budynek zlokalizowany został w części portowej miasta, otwierając się w stronę wody. Pracownia architektoniczna 3XN opracowała master plan, który zakłada zrealizowanie oprócz budynku nowej zabudowy mieszkalnej w tym obszarze miasta. Elementem tej szerokiej koncepcji była również kładka pieszo-rowerowa łącząca dwa brzegi miasta, która została zrealizowana. Kładka dzięki swoim organicznym kształtom i białemu kolorowi stanowi integralną całość z budynkiem centrum kultury, który również inspirowany jest naturalnymi formami przyrody. Biały kolor obiektów nawiązuje do tradycyjnej architektury domów wzdłuż nabrzeża.

Zarówno bryła budynku w formie wzgórza, jak i widoczne w elewacjach łukowe wycięcia przeszkleń odnoszą się do otaczającego górskiego pejzażu miasta. Integracja z krajobrazem widoczna od strony miasta dzięki wznoszącemu się zielonemu stropodachowi. Szerokie przeszklenia zwrócone w stronę rzeki pozwoliły uzyskać atrakcyjny, panoramiczny widok, jednocześnie zapewniając dużą ilość naturalnego światła we wnętrzach. Architektom zależało, aby funkcja w środku była w całości transparentna, widoczna z oddali i zapraszająca do środka.

Układ funkcjonalny budynku był podporządkowany formie wzgórza. Od strony miasta obiekt ma 3 kondygnacje, które w całości są przykryte ziemią. W typowej kondygnacji podziemnej zlokalizowano garaż podziemny. Dwa poziomy nadziemne odsłaniają się stopniowo, wraz ze wzrastającym po linii łuku przeszkleniem, odkrywając wnętrze. W centrum rzutu znajduje się duża sala widowiskowa, wysoka na dwie kondygnacje. Za nią znalazły się pomieszczenia zaplecza, magazyny, sale warsztatowe. Na parterze obok dużej sali jest mniejsza sala kinowa po jednej stronie oraz dodatkowa przestrzeń wielofunkcyjna po drugiej.  Wokół sali kinowej zlokalizowano część czytelni biblioteki. Wzdłuż jednej z fasad zaprojektowane zostały szerokie schody i wycięcie w stropie, które pozwala wizualnie połączyć parter z antresolą, która stanowi foyer górnego poziomu sali, jak i umożliwia dostęp do kolejnych przestrzeni piętra: wystawowej, biurowej i dodatkowej sali wielofunkcyjnej.

Estetyka wnętrz kontynuuje jasną, neutralną kolorystykę w postaci jasnoszarych posadzek, białych ścian i mebli oraz drewnianych listewek tworzących ażurowy sufit podwieszany. Obudowa sali koncertowej eksponuje beton architektoniczny. W niektórych miejscach pojawiają się jednak akcenty kolorystyczne w postaci mebli w wyrazistych kolorach, czy grafik na ścianach nadając całości mniej formalny charakter.