Budynek zlokalizowany jest w dzielnicy mieszkaniowej jednej z miejscowości w sąsiedztwie Modeny – w zabudowie różnej skali i stylu budynków. Jeden z sąsiadujących budynków przeznaczony był do renowacji i jednocześnie miał stanowić fragment powierzchni nowej biblioteki.

Nowy obiekt połączony jest z historycznym w parterze poprzez przełączkę i dodatkowo przejściem w kondygnacji podziemnej. Architektom zależało, aby nowo wprowadzona zabudowa stanowiła kontrast dla istniejących budynków sąsiednich, a także wprowadzała zupełnie nową i atrakcyjną przestrzeń dla odbiorcy.

Punktem wyjścia był przyjęty podział na trzy zasadnicze strefy przestrzeni: integracji, czytelni i wielofunkcyjnej. Strefa wielofunkcyjna zajmuje z racji braku potrzeby dostępu do światła naturalnego kondygnację podziemną, obejmując część konferencyjną, warsztatową oraz salę konsultacji. Strefa integracji i czytelni zajmuje parter, który zamknięty jest w obłej przeszklonej bryle, krytej wystającym poza obrys lekkim, płaskim dachem.

Otwarta czytelnia posiada dodatkowy wewnętrzny podział regałami w zależności od jej przeznaczenia i wieku czytelnika. Jej obła forma nawiązuje do miękkich, naturalnych form przyrody i odróżnia się od otaczającej klasycznej zabudowy. Efekt ten wzmacnia decyzja, aby po w granicach działki wprowadzić wysoki mur, który na przestrzeni lat pokryje zieleń. Dodatkowo powierzchnia posadzki, która znajduje się poza budynkiem, pomiędzy murem, a jego ścianą została wykonana z użyciem specjalnie przygotowanego szklanego materiału lustrzanego o delikatnej zielonej barwie.

Wszystkie elementy wnętrza wykonane są w idealnej bieli, a posadzka i meble poprzez wykończenie żywicą dodatkowo wzmacniają odblask. Krzywoliniowe ściany, użycie refleksyjnych materiałów i kolor bieli sprawiły, że w ciągu dnia obiekt nigdy nie jest taki sam, a światło przenika przestrzeń biblioteki w sposób dynamiczny.