Projekt jest przebudową i rozbudową na potrzeby biblioteki budynku pochodzącej z lat 30. XX w. drukarni.  Wpływ na efekt finalny miała nie tylko przemysłowa tożsamość istniejącego budynku, ale również zielone otoczenie. Przebudowa jest częścią większego kompleksu rewitalizacji parku Brakkenstein i kompleksu w ramach którego obok drukarni znalazły się zabudowa mieszkaniowa i dom opieki społecznej.

Biblioteka powiązana jest z budynkiem mieszkalnym poprzez ciąg pieszy, ale również dodatkowo poprzez przełączkę. Architekci zachowali istniejącą drukarnię, restaurując oryginalne, pokryte cegłą fasady i eliminując dobudowywane na przestrzeni lat, mało wartościowe elementy.

Najważniejsza i najbardziej wyeksponowana została nowa kubatura, która zwrócona jest w kierunku zieleni parku. Nowa kubatura została zaprojektowana wokół istniejącej i odcina się od niej estetykę, podkreślając różnicę między tym, co stare i nowe.

Parter nowej kubatury jest na całej swojej długości przeszklony, od zewnątrz eksponując czytelnie, a od wewnątrz oferując panoramiczny widok na drzewa. Współczesna estetyka widoczna jest w szczególności poprzez zastosowanie materiały elewacyjne wykonane z anodowanego aluminium. Część z nich ma widoczna jest na piętrze nowej kubatury w pionowych listwach.

Listwy tworzą żaluzje, stanowiąc obok estetyki sposób kontroli nad światłem naturalnym. Na panelach pokrywających pełne ściany widoczne są wytłoczenia, które mają znaczenie symboliczne, odnosząc się do przeszłości budynku – prac poligraficznych. Zostały one zaprojektowane i wykonane we współpracy z artystą Marciem Ruygrokiem.

Głównym elementem kompozycji wnętrza jest zachowana hala przemysłowa z charakterystyczną konstrukcją stalową pod dachem. W wysokiej hali zaprojektowana została otwarta przestrzeń jadalni, którą architekci określili refektarzem. W budynkach klasztornych i zamkach zakonów rycerskich było to duże pomieszczenie służące jako jadalnia. Refektarze umieszczano najczęściej przy otaczającym wirydarz krużganku. Była to sala najczęściej przykryta sklepieniem krzyżowym lub krzyżowo-żebrowym, oświetlona dużymi oknami, która była połączona z krużgankiem kilkoma wejściami. Przestrzeń połączona jest ze strefą czytelni i restauracją na parterze. Na piętrze zaprojektowany został prosty układ wydzielonych pomieszczeń pracy cichej.

Wnętrza utrzymane są w prostym stylu łączącym swobodny styl skandynawski z elementami industrialnymi z wykorzystaniem naturalnych materiałów kamienia i drewna. Jednocześnie meble mają tradycyjny styl, co czyni efekt całości eklektycznym.