Nowy budynek mediateki zlokalizowany został w obszarze dawnych fortyfikacji Vitry. Realizacja budynku w tym atrakcyjnym zielonym terenie wymagała podejścia, które podkreślało walor miejsca i było przedłużeniem przestrzeni publicznej parku. Charakterystyczną cechą obszaru jest niecka wodna. Ślad po dawnym młynie wodnym. Mediateka miała być również łącznikiem pomiędzy historycznym centrum miasta, a przedmieściami.

Kompozycja budynku składa się z dwóch nasuniętych na siebie brył, będących kondygnacjach budynku. Każda z bryła ma odmienny, nieregularny kształt, dzięki czemu uzyskana została rzeźbiarska, dynamiczna forma. Projektantom zależało, aby poprzez wprowadzone skosy budynek odsłaniał widoki poprzez park. Dzięki zgeometryzowanej i organicznej formie obiekt jest nieoczywisty i wyróżnia się na tle tradycyjnej zabudowy miasta.

Pracownia Béal & Blanckaert znana jest z realizacji z wykorzystaniem blach. Nie inaczej jest w przypadku mediateki w Vitry, gdzie zostały zastosowane stalowe okładziny. Ryflowane, polerowane panele współgrają z krzywiznami formy. W zależności od kierunku patrzenia na elewacji powstaje odmienny efekt, lustrzanego odbicia otoczenia, błysku od słońca lub głębokiego cienia.

Architekci mieli na uwadze nie tylko samą bryłę mediateki, ale również zagospodarowanie wokół niej. Budynek zlokalizowany został w narożniku ulic głównej miejskiej i parkowego łącznika. Pozwoliło to stworzyć przed wejściem niewielki plac publiczny. W efekcie mediateka posiada dwie twarze.

Część miejską z placem, oraz część parkową z niecką wodną. Projektanci zdecydowali się, aby bryła nie była jedynie usytuowana przy wodzie, ale wchodziła w jej obszar, jednocześnie regulując brzegi zbiornika oraz wprowadzając tarasową wyspę. Takie działanie oferuje nowe doświadczenie miejsca i efektowny widok zarówno z zewnątrz, jak i z czytelni budynku.

Inspiracja geometrią widoczna jest w układzie funkcjonalno-przestrzennym mediateki. Główne wejście podkreślone zostało nadwieszeniem górnej bryły. W centralnej części rzutu wprowadzono duże atrium o nieregularnym kształcie. W pustce są dwa przeciwstawne biegi schodów. Jeden z nich zintegrowany został z meblem recepcji. Pełnymi ścianami wydzielono jedynie pomieszczenia techniczno – sanitarne.

Strefa spotkań oraz biurowa wydzielone zostały przeszkleniami. Pozostała powierzchnia parteru i piętra jest otwarta, podzielona na strefy tematyczne.
Charakterystyczne skosy i krzywizny podkreślone zostały również poprzez okładziny. Wnętrza są jasne i przejrzyste.

Duże przeszklenia otwierają widok na plac publiczny oraz nieckę wodną. Parter jest neutralnie biały, a piętro ma sufit w okładzinie z drewna. Drewno widoczne jest także w wykończeniu biegów schodów oraz meblach. Podziały funkcjonalne przestrzeni zostały podkreślone przez zmiany kolorystyki posadzki.