Projekt nowej biblioteki jest częścią rewitalizacji miasta Roeselare, która obejmowała szczególny dla społeczności obszar w którym wcześniej znajdował się Bank Roeselare i Flandrii Zachodniej. Po restrukturyzacji jego znaczenie spadło i ostatecznie nastąpiła sprzedaż.

Obszar przez swoją bliskość centrum handlowego miał również przekształcić się w podobną strefę, uzupełnioną o intensywną zabudowę mieszkaniową, hotelową i biurową. Miasto chciało jednak zadbać, aby w sercu całego założenia pozostawała funkcja kulturalna, którą miała być biblioteka publiczna, widziana, jako miejsce spotkań, życia kulturalnego i nauki, nazwane „Centrum Wiedzy”.

Ze względów inwestycyjnych miasto postanowiło przeznaczyć na funkcję biblioteki jeden z nowych budynków biurowych, który miał zostać dostosowany do potrzeb współczesnego odbiorcy. Na pięciu kondygnacjach umieszczone zostały:  biblioteka z archiwum, sale konferencyjne i dydaktyczne oraz tzw. fora kultury i spotkań.

Rzut budynku zachowuje istniejący układ konstrukcyjny i oparty jest o ideę open space z dwoma trzonami kryjącymi komunikację pionową i pomieszczenia higieniczno-sanitarne. Idea otwartego, żyjącego budynku wymagała zmian zarówno w przestrzeni wnętrz, jak i w istniejących fasadach, które miały być w większym stopniu przezierne i efektowne. Sale wydzielone są poprzez lekkie, szklane ściany działowe, aby zachować wizualną jednoprzestrzenność powierzchni. Fasady budynku pierwotnego zostały w całości zdemontowane.

Architekci postanowili w miejsce istniejących szklano-kamiennych elewacji zamontować nowe, współczesne panele szklenia o dwóch stopniach przezierności. Jednocześnie ze względów technicznych wymagało to odsunięcia się od konstrukcji, co przełożyło się na efektowny pomysł. Po obrysie istniejącego rzutu wprowadzone zostały jednobiegowe klatki schodowe, których łączą między sobą poszczególne piętra, jednocześnie ich biegi odzwierciedlone są w podziale ślusarki i okładziny elewacji. Zabieg ten nadał statycznej bryle dynamicznego wyrazu.