Biblioteka w warszawskiej dzielnicy Wesoła to filia biblioteki dzielnicowej, zlokalizowana przy szkole podstawowej nr 172. Atutem dzielnicy jest stosunkowo mała intensywność zabudowy i przede wszystkim dostęp do natury, gdyż przeważające jej obszary to lasy. Budynek szkoły jest ostatnim przy ulicy Brata Alberta, która kończy się wejściem pieszym do lasu i na ścieżkę edukacyjną.

Architekci ze względu na obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego mieli ograniczone możliwości do wprowadzenia nowej kubatury. Chociaż bryła biblioteki przylega do budynku szkoły, a przez łącznik jest z nią związana funkcjonalnie stanowi niezależną instytucję i ma charakter ogólnodostępny.

Ideą powstania budynku było stworzenie przestrzeni, służącej lokalnej społeczności, gdzie można zarówno spędzać czas, jak i organizować różne wydarzenia. Mając na uwadze małą wielkość powierzchni projektanci starali się zrealizować bryłę i rozwiązania przestrzenne w taki sposób, aby stworzyć wrażenie kubatury większej, niż jest w rzeczywistości. Stąd oryginalne, ale również proste pomysły przestrzenne.

Forma bryły wpisuje się w charakter okolicznej zabudowy małą skalą i dwuspadowym dachem. Jednocześnie pozostaje współczesna dzięki zastosowaniu zielonego dachu.

Spadki są zaprojektowane tak, że wysokość wzrasta do centrum budynku, co pozwoliło na wprowadzenie w tej najwyższej części fragmentu piętra. Jednocześnie rozwiązanie optycznie wydłuża przestrzeń wewnątrz. Ta jest jednoprzestrzenna z prostym podziałem na strefę czytelniczą, regały z książkami i recepcję.

Pomiędzy budynkiem, a istniejącą szkołą wprowadzono strefę wejściową, która kieruje użytkownika do dwóch sal wielofunkcyjnych, schodów lub czytelni. Na piętrze są mniejsze sale i balkon z widokiem na czytelnię.

Otwarty charakter obiektu podkreśla duże przeszklenie w ścianie szczytowej, widoczne z ulicy. Pozwala ono zajrzeć do środka, a jednocześnie osobom przebywającym w czytelni zapewnić widok na życie dzielnicy. Jest to również nawiązanie do witryny sklepowej, gdzie ofertą jest kultura.

Architekci w sposób świadomy zrezygnowali z większej ilości otworów okiennych, przeznaczając pełne ściany na miejsca lokalizacji regałów na książki. Zaglądając przez witrynę do wnętrza dzięki takiej aranżacji wnętrz oraz kolebkowym sufitom, które wzrastają ku centrum budynku można odnieść wrażenie, że przestrzeń jest głęboka i duża.

Charakterystycznym elementem budynku jest neon na bocznej bezokiennej elewacji. Neon, a także sam krój pisma nawiązuje do lat 60. i warszawskich bibliotek z tamtych czasów. Widoczny z daleka staje się symbolem budynku, jak i dzielnicy.