Budynek jest rozbudową biblioteki Biscay Statutory o nową kubaturę, która dopełnia kwartał zwartej zabudowy Bilbao. W kontraście do dekoracyjnej, historycznej elewacji budynków sąsiednich nową bryłę wyróżnia prostota i powściągliwość tak w formie, jak i w zastosowanych materiałach.

Główną ideą projektu był podział bryły na trzy struktury. Pierwszą stanowi stary budynek, w którym uporządkowany został układ funkcjonalny wnętrz, aby uzyskać nowe, bardziej otwarte i elastyczne przestrzenie, które przeznaczone zostały na czytelnie i sale do nauki. Dwie kolejne struktury przynależą do nowego obiektu. W pełnej, pokrytej kamieniem formie mieszczą się pomieszczenia obsługi i administracji biblioteki, a w drugiej, szklanej znajdą się regały z książkami.

Wysoka na 6 kondygnacji szklana kubatura jest wyraźnie odcięta od pozostałych i poprzez umiejscowienie na narożniku kwartału staje się najbardziej wyeksponowaną częścią budynku, co wg architektów ma symbolizować, jak ważną rolę w mieście pełnią książki. Taka wyraźna ekspozycja ma wchodzić w dialog z odbiorcą i przywodzi na myśl witryny sklepów, zachęcając do wejścia i sięgnięcia po książkę. Jest to oryginalne i rzadko spotykane rozwiązanie, gdyż z reguły za przeszklonymi elewacjami lokalizowane są jedynie czytelnie. Te pozostają w odrestaurowanej przestrzeni starego budynku.

Szklana kubatura jest dodatkowo nadwieszona, a pod nią zaprojektowana została przeszklona tafla szkła z powierzchnią wody, której ruch ma symbolizować postęp wiedzy. Przeszklenia umożliwiają również dostęp światła do podziemi, gdzie zlokalizowane jest audytorium.