Projekt rozbudowuje istniejącą bibliotekę, zlokalizowaną w historycznym centrum miasta. Główną ideą było stworzenie obiektu domykającego kwartał zabudowy, który harmonizowałby z historycznym kontekstem, jednocześnie był wyrazem współczesnej architektury.

Nowa kubatura została wprowadzona tak, aby kontynuować pierzeję ulicy i zdefiniować wewnętrzny dziedziniec, jako miejsce rekreacji i organizacji wydarzeń kulturalnych. Powierzchnia jest połączona z istniejącym budynkiem biblioteki, pochodzącym z XIX w. przekształconym na kawiarnię i zespół sal konferencyjnych.

Nowe główne wejście zlokalizowane zostało na narożniku ulic, podkreślone wnęką w bryle. Przestrzeń publiczna parteru jest otwarta i sytuowana wzdłuż dziedzińca. Pomieszczenia obsługi i administracji cofnięte są w głąb i mieszczą się wzdłuż elewacji od strony ulicy. Na pierwszym piętrze znajduje się recepcja i część wypoczynkowa, strefa dla dzieci i młodzieży oraz zmodernizowana czytelnia czasopism nazwana rynkiem wiadomości, która działa jako połączenie między nową biblioteką, a starymi budynkami. W ramach rzutu przewidziane jest również miejsce na salę audytoryjną.

Fasady nowego budynku są w przeważającej ilości otynkowane, podobnie jak sąsiednich. We fragmentach oraz w małej architekturze zastosowany został jasny kamień.

Architektom zależało, aby przestrzeń była elastyczna i pozbawiona barier, tak, aby można było ją zmieniać w przyszłości. Konstrukcja budynku wykonana jest z betonu, który w niektórych fragmentach jest eksponowany. Beton licowy został uformowany z desek, aby uzyskać szorstki, charakterystyczny dla materiału odbiór. Głównym materiałem wykończeniowym jest drewno, widoczne na ścianach, sufitach i w meblach. Przestrzenie są jasne, a także dobrze doświetlone miękki światłem dzięki świadomym decyzjom o rozplanowaniu przeszkleń i innych materiałów o ograniczonej przezierności.