Projekt East Street Library jest przykładem obiektu, który obok wprowadzenia funkcji kultury jest również interwencją w szerokim kontekście miasta. Inicjatywą była strategia pod nazwą „What Walworth Wants” celem poprawy jakości przestrzeni londyńskiej dzielnicy. Koncepcja zakładała modernizację i niewielką rozbudowę istniejącego, pochodzącego z lat 60. budynku biblioteki. 

Architektom zależało nie tylko na powiększeniu kubatury, ale przede wszystkim przyciągnięciu do biblioteki nowych użytkowników. Stąd decyzja o wyborze jaskrawej czerwieni na kolor blachy pokrywającej fasadę rozbudowy, aby wzbudzić u mieszkańców zainteresowanie nową inwestycją. Dodatkowo panele posiadają charakterystyczne wgięcia oraz miejscami perforację za którą ukryte są oprawy oświetleniowe.

Czerwona, geometryczna forma kontrastuje z zachowawczą i klasyczną estetyką sąsiedniej zabudowy, a w nocy dzięki rozświetleniu przypomina lampion – w idei architektów ma być niczym latarnia ułatwiająca odnalezienie do obiektu drogi. Czerwony kolor widoczny jest również w identyfikacji wizualnej oraz elementach wykończenia wnętrz. 

Oprócz pełnienia funkcji bibliotecznej obiekt miał przejąć dodatkowe funkcje, będąc elastyczną w użytkowaniu przestrzenią, umożliwiającą korzystanie przez różne grupy społeczne i w różnym celu. Pomieszczenia można rezerwować i wynajmować w dowolnym celu. Istniejąca powierzchnia została w większej mierze otwarta i przebudowana, aby uzyskać jak najwięcej miejsca. Czytelnie zostały podzielone na część główną i dziecięcą.

Aby uzyskać większą elastyczność architekci zaprojektowali meble tak, aby łatwo się składały, jednocześnie przewidując, aby można było je wygodnie magazynować, a pomieszczenia różnorodnie aranżując. Wnętrza są zrealizowane w modnej, industrialnej estetyce z wykorzystaniem metalu i sklejki. Rozbudowa stanowi przykład realizacji, która jest udaną interwencją architektoniczną w słabo rozwiniętej przestrzeni, pozwalając nadać jej wyrazistości i ożywić społecznie.