Nowa biblioteka w La Madeleine została zrealizowano jako przebudowa i rozbudowa dawnego komisariatu policji. Od początku projektanci zakładali, że wykorzystają oryginalny budynek na pomieszczenia obsługi bibliotecznej, a na jego tyłach, gdzie znajdował się ogród wprowadzą zupełnie nową kubaturę w której zlokalizowana zostanie duża czytelnia. 

Architekci w projekcie uwzględnili renowację fasad historycznego budynku wraz z ich bogactwem detalu i sztukaterii. Znak nowoczesności widoczny jest w przeszkleniach. Okna w parterze zostały powiększone poprzez likwidację parapetów. W środkowej części bryły w jej parterze zlokalizowana została strefa wejściowa, co zostało zaakcentowane w bryle w postaci dużego przeszklenia z drzwiami przesuwnymi.

W krótszych elewacjach wprowadzone zostały również duże przeszklenia – wielkoformatowe okna w parterze. Można przez nie zajrzeć do wnętrza, które również jest zaaranżowane współczesne. Projektanci przy przebudowie pozostawili fasady, ale zdecydowali się oczyścić wnętrze ze ścian działowych i wprowadzili trzony obsługi komunikacyjno-sanitarnej. Dzielą one przestrzeń parteru na salę audytoryjną, foyer, przestrzeń wielofunkcyjną i kawiarnię.

Na piętrze swoje znajdują się pomieszczenia dydaktyczne i warsztatowe. Analogiczne przeszklenie w drugiej fasadzie otwiera się na przestrzeń czytelni, która wypełnia niemal całką działkę. 

Największą uwagę zwraca dach budynku, inspirowany zarówno przyrodą, jak i estetyką fabryczną. Jest to kompozycja trójkątnych modułów. Przeniesiona do trójwymiaru staje się przestrzenną topografią uniesioną ponad teren i stanowiącą ekspresyjne przekrycie hali. Niektóre formy są wyraźnie wysunięte w górę i zakończone trójkątnym otworem, który po wprowadzeniu szklenia staje się świetlikiem.

Wielopłaszczyznowość dachów w idei twórców jest nawiązaniem do z jednej strony drobnej struktury okolicznej zabudowy jednorodzinnej, jak i przemysłowego charakteru miasta – kojarząc się z typowymi dla fabryk dachami szedowymi. Industrialnej estetyki dodaje wybór srebrnej blachy stalowej, jako pokrycia. 

Struktura przekrycia została specjalnie przygotowana z wykorzystaniem drewnianych prefabrykatów, które składane były na miejscu. Od środka płaszczyzna ma okładzinę ze sklejki z perforacją, poprawiając akustykę przestrzeni.

W miejscach podparć pojawiają się słupy, które jednocześnie służą rozprowadzeniu instalacji.

Architektom zależało, aby widoczne instalacje nie zaburzały czystego odbioru przestrzeni. Specjalnie wprowadzone długie ławki ukrywają kratki wentylacyjne. Przestrzeń jest w całości otwarta, a podziały na strefy tematyczne odbywa się jedynie poprzez zmiany aranżacji mebli. Meble zaaranżowane są swobodnie, ale jednocześnie podkreślają przeznaczenie strefy.

W jednym z narożników rzutu zostało wprowadzone niewielkie audytorium. Powstała powierzchnia jest w całości przeszklona – odsłaniająca wnętrze i oferująca widok na ulice. Ma to potęgować poczucie otwartości i powiązania z miastem.