Nowy budynek biblioteki miał za zadanie dopełnić istniejący kwartał zabudowy, a także wprowadzić w obszarze nową ofertę kulturalną. Pod względem funkcjonalnym budynek miał mieścić dwie funkcje Maison de la Vie Éco-citoyenne et Associative i bibliotekę. 

Architektom zależało na tym, aby powstała kubatura uwzględniała przywiązanie mieszkańców do znajdujących się na działce platanów. Drzewa stały się źródłem inspiracji dla stworzenia zakrzywionej linii, która odznaczyła się w głównej fasadzie budynku. Jednocześnie wzdłuż powstałego łuku zorganizowana została najważniejsza przestrzeń, czyli główna czytelnia, podzielona na różne strefy w zależności od grup wiekowych i przeznaczenia. Zapewniają one przy tym zarówno lepsze warunki klimatyczne, jak i oddech wizualny, czyniąc przestrzeń bardziej kameralną. Zakrzywienie elewacji wspomaga pozwoliło również utrzymać wewnątrz przez dłuższy czas dostęp światła naturalnego. 

Bryła budynku również pod względem wprowadzania przeszkleń i wykończenia fasady odnosi się do kontekstu sąsiadującej zabudowy. Projektanci zdecydowali się na wybór betonu architektonicznego, jako konstrukcji i zarazem głównej estetyki budynku. Przeszklenia w największym zakresie pojawiają się w zakrzywionej elewacji w parterze i na piętrze wymiennie ze szkłem emaliowanym. W pozostałych elewacjach przeszklenia dostosowane są do stron świata i funkcji wewnątrz uwzględniając ich różnorodność w przenikaniu światła. Fasada południowa została odsunięta od sąsiadujących budynków i wyposażona w żaluzje, aby nie pogarszać warunków życia mieszkańców. 

Główne wejście do obiektu jest wspólne dla obu instytucji i pozostaje dostępne od strony ulicy Emila Zoli w rozcięciu pomiędzy nową kubaturą, a sąsiadującą pocztą. Gabaryt fasady również kontynuuje parametry istniejącej pierzei. Parter jest częścią wspólną dostępną dla każdego i ma charakter otwartej dużej przestrzeni. Wzdłuż prostokreślnych ścian wprowadzono przestrzenie spotkań, a przy zakrzywionej fasadzie swobodnie zaaranżowane regały na książki i stanowiska czytelnicze. Pomieszczenia przynależne instytucji i wymagające wymknięcia zostały przesunięte w zawężenie bryły. Pomiędzy czytelniami, a wejściem do tej wydzielonej strefy zaprojektowano salę wielofunkcyjną.  Na piętrze, które ma charakter antresoli znajdują się pomieszczenia administracyjne z korytarzem umożliwiającym widok na czytelnie. 

Estetyka wnętrz jest minimalistyczna i ograniczona do bieli i szarości. Żółte akcenty kolorystyczne pojawiają się w kilku miejscach, jak pojedyncze meble czy wykończenie ścian w salkach spotkań.