Budynek zlokalizowany jest w Spiez, niewielkim szwajcarskim mieście malowniczo położonym nad jeziorem Thun z wzgórzami winnic w tle. Ideą powstania biblioteki było poszerzenie programu edukacyjno-usługowego istniejących obiektów szkoły i urzędu miasta, a sam obiekt widziany był, jako domykający tą przestrzeń, jednocześnie otwarty na otaczającą go zieleń, gdzie po wschodniej stronie działki mieści się park z egzotycznymi drzewami, a na północy zaczynają się podnóża wzgórz winnic.

Bryła budynku wynikała więc z analizy przyrodniczo-geograficznej miejsca i ostatecznie przybrała organiczną, nieregularną formę, zawiniętą tak, aby wytworzyć wewnętrzny plac wejściowy. Odniesieniem do natury była również decyzja, aby konstrukcja i elewacja budynku były wykonane w oparciu o drewno.

Sięgnięcie architektów pod drewno, jako główny budulec było również wyrazem wspierania lokalnej tradycji rzemiosła. konstrukcji budynku wykorzystano współczesne technologie, umożliwiające wykorzystanie drewnianych elementów prefabrykowanych, zarówno ścian, jak i stropów. Są to również produkty, które zostały wykonane w oparciu o lokalnie pozyskany surowiec, o co inwestor dbał podczas realizacji. Innym aspektem, na który inwestor zwracał uwagę, to zachowanie drewna w jego naturalnej formie, umożliwiając jego naturalne starzenie się oraz ewentualną wymianę.

Elewacja poprzez wykorzystanie naturalnego materiału, poddającego się upływowi czasu będą stopniowo zmieniać się, lub zanikać, wskazując na swoją niedoskonałość. Proste rytmiczne podziały pokrywają elewację w całym obiekcie, nadając budynkowi minimalistyczny wyraz, uspokajając chaotycznie rozmieszczone okna. Ażur pozwala również ograniczyć promienie słoneczne. Na niektórych z drewnianych elementów pojawiają się grawerowane napisy, wskazujące na przeznaczenie budynku – hasła i tytuły z książek i gier.

W ramach dwóch kondygnacji budynku rozwiązane zostały przestrzenie dla biblioteki i specjalnej strefy gier dla dzieci w parterze oraz usługi socjalne administracji urzędu miasta na piętrze. Przestrzeń parteru poza trzonem komunikacyjnym została zaaranżowana w oparciu o układ lekkich, szklanych systemów przegród i pozostaje wizualnie otwarta. Organizację ścian działowych można w dowolny sposób zmieniać i dostosować się do zmieniających się potrzeb odbiorcy.

Piętro posiada klasyczną organizację układu gabinetowego z korytarzem, jako główną komunikacją poziomą. Wnętrza pozostają również drewniane, ale wykończone panelami z płyt drewna laminowanego w jasnym kolorze. Wprowadzone meble są jasne, przeważnie białe. Pojawiają się jednak również kolory, jako akcenty.