Biblioteka w Kressbronn jest przykładem wprowadzenia współczesnej funkcji w obszarze małomiasteczkowym. Koncepcja zakładała adaptację znajdującej się w centrum miasta stodoły. Jednocześnie wytyczną było odniesienie do historycznego znaczenia architektury stajni i emocjonalnego stosunku, jaki miała dla mieszkańców.

Architektom zależało na potraktowaniu budynku rolniczego z szacunkiem i zachowaniu jego charakterystycznych elementów, czyli obszernego dachu siodłowego z wystającym okapem i podziału na masywny parter i drewnianą górę. Obiekt nie zmienił swojej powierzchni, a stare materiały zostały zastąpione ich współczesną interpretacją. Wysoki cokół wykonany został z wykorzystaniem betonu z widocznym drewnianym szalunkiem zarówno od zewnątrz, jak i w środku.

W odróżnieniu od wyjściowego projektu w tym cokole zaprojektowano duże przeszklenia, eksponując wnętrze. Nad nim wprowadzono nową elewację drewnianą, ale z delikatną zmianą. Drewniana okładzina jest ażurowa, a za nią znajdują się przeszklenia. Oryginalna i zwracająca uwagę jest ekspozycja więźby dachowej, która jest wyrazistym akcentem formalnym bryły. Krokwie znacznie wystają poza obrys ścian i są dodatkowo podtrzymywane przez zastrzały i kleszcze.
Prostota i czytelność koncepcji kontynuowana jest w podejściu do organizacji przestrzeni wewnątrz.

W centralnej części rzutu zaprojektowany został trzon komunikacyjny, który łączy trzy poziomy obiektu. W części parteru, czyli betonowym cokole przewidziane zostały pomieszczenia obsługi budynku oraz otwarta, pusta przestrzeń wielofunkcyjna z możliwością podziału. Umożliwia ona organizację różnych wydarzeń, spotkań, konferencji, wystaw itp. Dwie górne kondygnacje mają inny charakter – są przestrzenne i jasne dzięki rezygnacji ze standardowych kondygnacji i wprowadzeniu antresoli wzdłuż środkowej części budynku.

Dzięki otwartemu lobby budynek eksponuje od wejścia zarówno charakterystyczną konstrukcję, jak i atrakcyjność designu wnętrz, zachęcając do skorzystania z przestrzeni. Na antresoli mieści się czytelnia czasopism i galeria mediów oraz stanowiska do nauki.

Od strony urbanistycznej ze względu na lokalizację w pobliżu ratusza i sali festiwalowej biblioteka współtworzy nowe centrum miasta. Powstały dziedziniec w strefie wejściowej zyskuje charakter placu publicznego.

Dawny zamknięty i introwertyczny obiekt stał się przestrzenią otwartą i dostępną. Dzięki wprowadzeniu funkcji biblioteki oraz domu kultury ma szansę przyciągnąć nowych odbiorców. W efekcie jest przykładem atrakcyjnego i współczesnego wykorzystania spuścizny historycznej, co pozwala na utrzymanie charakteru miejsca, przy jednoczesnym wzmocnieniu jego funkcjonalności. Od strony architektonicznej jest przykładem zachowania równowagi pomiędzy tym, co przeszłe, a co teraźniejsze.