Nowy budynek biblioteki zlokalizowany został w centrum miasta i miał założenie uspójnić cały obszar oraz wzmocnić ofertę kulturalną Lohja. Dwukondygnacyjna ceglana bryła wypełnia kwartał zabudowy oraz stwarza przed elewacją frontową organiczną przestrzeń publiczną.

Lokalizacja w pobliżu innych istotnych dla miasta obiektów: kościoła, szkoły, centrum obywatelskiego była inspiracją dla wprowadzenia formy, która reaguje na otoczenie i pozwala utrzymać wizualne połączenie pomiędzy obiektami. Architektom zależało, aby docierając do budynku i znajdując się przed nimi wzrok odbiorcy był kierowany na specjalnie kadrowane widoki. W efekcie bryła zyskała nieregularną, geometryczną formę. Skala obiektu została powiązana z wysokościami sąsiadującej zabudowy, równoważąc masywność bryły z ludzką skalą. Wyraźnym akcentem bryły jest wystająca nad dach prostopadłościenna forma oraz obłe kominy doświetlające wnętrze. 

W osiągnięciu przyjaznego efektu wizualnego pomaga okładzina z ręcznie formowanej cegły w ciepłych naturalnych, brązowo-miedzianych odcieniach. Autentyczny materiał miedzi widoczny jest we fragmentach, gdzie pojawiają się wstawki z blachy. Czerwona cegła jest charakterystyczna dla miasta, widoczna w detalach średniowiecznego kościoła i ścianach ratusza, a także w odcieniach glinianych dachów domów. We współcześnie zrealizowanych obiektach używana jest również miedziana blacha.

Rzuty budynku są bardzo przejrzyste. Strefę wejściową oddziela od czytelni trzon komunikacji oraz rząd salek spotkań, które są wydzielone jednak przeszkleniami, pozwalając na wizualny kontakt z otwartą przestrzenią. Projektantom zależało, aby przestrzeń była maksymalnie otwarta, stąd konstrukcja dopasowana do bryły w taki sposób, aby ograniczyć słupy konstrukcyjne.

Podobnie, jak w przypadku bryły zewnętrznej tak we wnętrzach projektanci dużą uwagę na organizację przestrzeni względem zapewnienia komfortu użytkowania: dostępu do światła i atrakcyjnych widoków z okien. Główne przeszklenia zostały zlokalizowane na krańcach budynku, aby uzyskać widok na wspomniane instytucje. Na parterze znajdują się przestrzenie dla dzieci i młodzieży w wypełnionej światłem przestrzeni o podwójnej wysokości na południowym końcu budynku oraz bardziej prywatne przestrzenie do nauki na północy.

Piętro jest podzielone na kolejną strefę czytelni i we fragmencie na strefę biurowo-administracyjną. Tutaj również powierzchnię czytelni uzupełniają sale spotkań. Wyjątkowości aranżacji dodają znajdujące się na suficie świetliki – widoczne w bryle kominy o formie stożka. Projektanci nazwali jest armatami świetlnymi. Poprawiają one również akustykę przestrzeni.

Estetyka wnętrz łączy tradycję ze stylem industrialnym. Ceglane ściany elewacji widoczne są również od wnętrz. Ściany działowe są białe. W miejscach, gdzie pojawia się betonowe konstrukcja, widoczny jest beton. Na sufitach pojawia się drewniany sufit. Meble i wyposażenie zachowują neutralną szarą kolorystykę.