Biblioteka zlokalizowana została w historycznym kontekście miasta Lons-Le-Saunier, który tworzą kościół, hotel de Balay i zabudowa więzienia z charakterystycznym wysokim murem. Nowa kubatura miała zadanie dopełnić brakującą część zabudowy i w efekcie stworzyć nową przestrzeń publiczną pomiędzy obiektami. 

Nowa kubatura zachowuje skalę i dopasowuje się gabarytem do sąsiadującej zabudowy, a wyróżnia odważną, awangardową formą.

Ze względu na rozmiar programu funkcjonalnego, który potrzebował dużej kubatury nie wystarczyło jedynie dopełnienie pierzei zabudowy i ta musiała wchodzić na istniejący plac, zbliżając się do bryły kościoła. Czyni to w sposób oryginalny, poprzez zakrzywione elewacje, które z jednej strony zmiękczają agresywność tego działania, a z drugiej tworzą przestrzeń kameralną i nastrojową.

Wprowadzenie krzywizn wydaje się gestem obcym dla przestrzeni, ale architekci uznali je za odpowiedź na problem braku zdefiniowana przestrzeni publicznej, a także szukając analogii łuku ze stromym nachyleniem dachu kościoła. 

Nowa bryła w całości jest betonowa z otworami na okna w nietypowym kształcie sześciokąta. Za taką decyzją również kryje się przeświadczenie projektantów, że wybór betonu jest odniesieniem do skalnego i mineralnego rodowodu miasta oraz surowość materiału koresponduje z surowością kamiennych ścian kościoła. Okna rzucając swój odblask na plac i mury budowli przypominają natomiast witraże. 

Architektom zależało, aby monumentalny charakter bryły pozostał widoczny we wnętrzach, stąd od wejścia użytkownik czuje jej objętość, a funkcja rozwiązania jest intuicyjnie i przejrzyście. Bryła w przekroju ma dwie wysokości. Część w kontynuacji pierzei jest niższa, a część wystająca na plac z kościołem ma  trzy piętra w całości przeznaczone na czytelnie.

W części niższej kondygnację podziemną przeznaczono na dwie sale kinowe, które w swojej kubaturze zajmują również poziom parteru. Nad nimi zlokalizowano strefę biurową.

Część wyższa jest w całości dużą otwartą przestrzenią. Powiązanie wizualne pomiędzy trzema poziomami możliwe jest dzięki wycięciom w stropie wzdłuż zakrzywionej linii fasady. Pozwala to również poczuć wrażenie monumentalności elewacji. Charakterystyczne okna mozaikowo rozsypane na bryle pozwalają widzieć pejzaż na zewnątrz, ale jednocześnie w sposób oryginalny go kadrując. 

Od strony estetycznej wnętrza są jasne, ale szarości elewacji ocieplone są wprowadzeniem okładzin z jasnego drewna, która pokrywa wewnętrzą ścianę elewacji. W wyposażeniu wnętrz pojawiają się także kolory – widoczne głównie w meblach.