Lubliniec to główny ośrodek gospodarczy, turystyczny, kulturalny, edukacyjny, rolniczy i przemysłowy ziemi lublinieckiej, województwa śląskiego. Nowy budynek biblioteki został zlokalizowany poza centrum miasta na styku z Bulwarem Europejskim w pobliżu historycznego zamku. Bulwar stanowi fragment lasów i powstał w ramach szerokiej koncepcji zagospodarowania i rewitalizacji niezabudowanych terenów nad rzeką Lublinicą. Koncept obejmował realizację stref parkowych i wypoczynkowych z uwzględnieniem stosowania naturalnych materiałów, a także zakładał integrację z budynkiem biblioteki.

Główną inspiracją dotyczącą kompozycji i usytuowania budynku było nawiązanie do układu dawnego folwarku oraz późniejszej zabudowy szpitala psychiatrycznego, która obejmowała istniejący budynek zamku oraz obszar aktualnej biblioteki. Większość budynków jest dziś zniszczona, a pozostałości ulegały chaotycznej przebudowie.

W efekcie nowy obiekt biblioteki wpisuje się zarówno w kontekst historyczny, jak i zielony, posiadając dwie strony, reprezentacyjną, widoczną od ulicy i głównego dojazdu z miasta oraz rekreacyjną, otwartą na zielony dziedziniec.

W swoim zagospodarowaniu obiekt wprowadza zieleń do wnętrza dziedzińca, umożliwia kontakt wizualny z zamkiem, podkreśla walory widokowe i rekreacyjne terenu nadrzecznego.

Budynek posiada prostą bryłę, której rzut oparty został na literze L z charakterystycznym ścięciem górnej kondygnacji. W efekcie najwyższy poziom dachu zlokalizowany jest wzdłuż ulicy Sportowej i kierując się w stronę wejścia do strefy leśnej, jednocześnie jest to strefa, gdzie wprowadzona została dodatkowa kondygnacja przeznaczona dla sali konferencyjnej. Horyzontalny odbiór formy pogłębiają panoramiczne długie przeszklenia, które pojawiają się w miejscu lokalizacji czytelni.

Fasady budynku zostały zrealizowane z wykorzystaniem okładzin ceramicznych, żaluzji drewnianych i blachy aluminiowej w kolorze grafitowym. Szczególnie interesujące są kształtki ceramiczne, które zostały ułożone w różnorodny sposób, jako płaskie, trójwymiarowe lub ażurowe. Dzięki temu obiekt zachowuje jednolity wygląd, ale zmienia swój odbiór w zależności od miejsca i perspektywy.

„Budynek biblioteki jest odniesieniem do historycznej zabudowy, stąd wynikła decyzja o zastosowaniu okładziny z czerwonej cegły oraz wykorzystaniu różnych wątków murarskich na elewacji. Drewno na południowej części fasady to nawiązanie do rekreacyjnego, zielonego charakteru doliny rzeki oraz pierwotnego charakteru miejsca, czyli folwarku zamkowego. W kontraście do ciężkich kompozycji ceglanych ścian zewnętrznych we wnętrzu zastosowano jasne kolory oraz materiały w różnych odcieniach drewna, które rozświetlane są przez przeszklenia znajdujące się na południowej elewacji” – mówi architekt Marek Happach.

Budynek posiada przejrzysty układ funkcjonalny skupiony wokół czytelń, które zajmują dwa poziomy. Strefa wejściowa znajduje się w narożniku i łączy się przestrzenią z czytelniami czasopism i literatury pięknej. Wydzielone są jedynie pomieszczenie z czytelnią dzieci oraz strefa obsługi.

Piętro to otwarta przestrzeń z czytelnią naukową ze stanowiskami do czytania zlokalizowanymi wzdłuż elewacji z widokiem na zieleń. Pracownie komputerowa została wydzielona przeszkleniem, a także w części piętra wprowadzono pokoje administracji.

Wnętrza łączą w sobie minimalistyczną estetyką z industrialną. Utrzymane są w ciepłej, piaskowej tonacji kolorystycznej, podkreślanej naturalnym drewnem mebli i sufitami podwieszanymi z wełny drzewnej.