Realizacja budynku nowej biblioteki miejskiej związana była z wprowadzaniem w życie planu kompleksowej przebudowy miasta Helmond, autorstwa prof. Joana Busquetsa, hiszpańskiego architekta i urbanisty.

Obiekt usytuowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie budynku teatru i pochodzących z 1970 roku tzw. domków na drzewie, znanych również pod nazwą Kubuswoningen, autorstwa Pieta Bloma. Charakterystyczna, przestrzenna forma obróconych sześcianów stała się najbardziej rozpoznawalnym motywem twórczości holenderskiego architekta, który kojarzony był z nurtem strukturalizmu i postmodernizmu w architekturze. W Helmond tworzą one zespół form skupionych wokół dziedzińca i służących teatrowi.

Założeniem architektów było dopełnienie istniejącej zabudowy biorąc pod uwagę szczególny kontekst placu teatralnego. Odniesienie do istniejącej architektury uwidocznione zostało poprzez przyjęcie modernistycznej stylistyki bryły i wyborze klasycznego ceramicznego materiału na fasady.

Budynek od strony ulicy zachowuje powściągliwą stylistykę, aby od strony placu teatralnego w sposób jednoznaczny odnieść się do realizacji Bloma i w analogiczny sposób wykorzystać skos w nowej bryle. W ten sposób wytworzony został niewielki dziedziniec, który stał się przedłużeniem zlokalizowanej w parterze kameralnej kawiarni. Aby obiekt jeszcze bardziej wpisywał się w stylistykę architektury sąsiedniej, którą stanowi głównie zabudowa mieszkalna projektanci zdecydowali się w fasadach wprowadzić klasyczne otwory okienne. Duże przeszklenia pojawiają się w parterze, gdzie zaprojektowano lokale usługowe oraz podkreślając hol budynku.

Najniższa część elewacji wykończona została jasną, beżową cegłą z niewidoczną spoiną, co miało podkreślić jednorodność bryły i przypominać kamienny cokół. W pozostałej części fasady pokrywają ciemnobrązowe cegły z jasną spoiną pomiędzy. Nietypowy rozmiar o wydłużonym, prostokątnym formacie, podkreśla ich horyzontalny charakter. Od strony dziedzińca i wspomnianych domków na drzewie obiekt posiada w większym stopniu otwarty charakter, podkreślony horyzontalnymi przeszkleniami.

Obok strefy wejściowej i kawiarni w parterze znalazły się przede wszystkim lokale handlowo-usługowe, usytuowane wzdłuż szerokiej szklanej elewacji. Wyższe kondygnacje obejmują strefy biblioteki i wystawienniczą, a także wydzielone funkcje biurowo-administracyjne. Czytelnie mają charakter przestrzeni otwartej z wydzielonymi stanowiskami informacyjnymi i czytelniczymi, regałami na książki oraz strefami dla dzieci i młodzieży. Przestrzenie w niektórych miejscach dodatkowo są doświetlone świetlikami.

Estetyka wnętrz w przeważającej większości pomieszczeń jest biała. Akcentami są kolorowy widoczne w geometrycznych wzorach we fragmentach wykładzin posadzki oraz w tapicerce niektórych mebli.