Biblioteka zlokalizowana została w Romainville w otoczeniu budynków akademików i bloków mieszkalnych. Budynek wraz z przynależnym do niej parkiem stanowił część renowacji obszaru. 

Działka na której zbudowano bibliotekę odznaczała się różnicą poziomów, stąd widocznych jest wiele murków oporowych i zejść. W efekcie bryła posiada cokół, który umożliwił uzyskanie poziomu chodnika w strefie wejściowej, a od strony parku został podniesiony względem terenu taras. 

Zagospodarowanie skweru jest w przeważającej większości zielone w formie pofałdowania. Do niego odwołuje się zielony stropodach budynku, który również posiada mniejsze i większe wzgórza. Dzięki temu budynek staje się integralną częścią parku, a także widziany z okien otaczającej zabudowy wtapia się w pejzaż. Na tą topografię dachu reaguje wnętrze – sufit czytelni składa się z negatywu tych płaszczyzn. 

Budynek charakteryzuje prostota, widoczna zarówno w układzie funkcjonalnym, jak i formie oraz stosowanych materiałach. Bryłę budynku odznacza czytelny podział na dwie części: bryłę dolną i górną.

Kondygnacja piętra została nadwieszona względem parteru akcentując strefą wejściową i osłaniając taras od strony parku. Wzdłuż tych elewacji zastosowane zostały największe przeszklenia.

Na parterze umożliwiając wgląd we foyer wejściowy oraz atrakcyjny widok dla pracowników na zieleń.

Na piętrze otwierając widok z czytelni w obu kierunkach. Boczne ściany są pełne. Wyróżnikiem wizualnym budynku jest montowana od zewnątrz metalowa kratownica, która otacza całą górną bryłę. 

Budynek posiada niewielką strefę wejściową w której silnym akcentem jest bieg schodów prowadzący do bryły górnej z czytelnią. Z foyer możemy wejść do sali audytoryjnej oraz do pomieszczeń administracyjnych i zaplecza budynku. Czytelnia to jedna wielka otwarta przestrzeń, która poprzez układ mebli została podzielona na strefy tematyczne.

W środku rzutu pojawia się jedyna wydzielona część przeznaczona dla spotkań i prezentacji multimedialnych. Nad nią znajduje się niewielka antresola w której zaprojektowana została przestrzeń opisywana, jako strefa muzyczna oraz pomieszczenie mediów. 

Idea powiązania budynku z parkiem widoczna jest również w industrialnej estetyce wnętrz. Ich techniczny charakter podkreśla użycie surowych materiałów: betonu na ścianach i stropach, metalu w podwieszanych sufitów i ocynkowanej stali na ścianach, klatce schodowej i w meblach na książki.

Wiele powierzchni ma kolorystykę będącą odcieniami zieleni np. mozaika płyt winylowych na posadzce, blaszany sufit w czytelni.