Nowa biblioteka została zlokalizowana na zielonym skwerze w miejscowości Veggiano. Budynek miał stanowić nową wizytówkę miasta. Mimo, że działka na której mógł być zrealizowany obiekt była bardzo duża, architekci zdecydowali się na stosunkowo mały budynek, dostosowany do skali istniejącej zabudowy i potrzeb społeczności. Wolnostojący charakter budowli w zielonym otoczeniu pozwala nadać mu reprezentacyjny charakter i przedpole widokowe.

Nawiązująca do formy stodoły bryła jest gestem w stronę okolicznej mieszkalno-gospodarczej zabudowy. Charakterystycznym elementem obiektu jest głęboko wystający okap, podtrzymywany krokwiami i zastrzałami. Okap wraz z solidną konstrukcją drewnianą nadaje budynkowi wyrazistości, stanowi ochronę przed przegrzaniem pomieszczeń, jednocześnie otwierając się widokowo na otaczający krajobraz. Pomiędzy słupami fasady wprowadzono duże przeszklenia. Fundamenty, murki oraz trzon techniczno-sanitarny budynku zostały wykonane z betonu architektonicznego. Dzięki drewnianym ramom uzyskana została przestrzeń pozbawiona dodatkowych podpór, ułatwiając jej aranżację.

Prostota formalna biblioteki przekłada się na analogicznie prosty i czytelny układ przestrzenny. Rzut ma kształt prostokąta i dzieli się na trzy części. Pierwszą jest zewnętrzny plac wejściowy, który znajduje się pod dachem bryły. Plac dostępny jest dwiema ścieżkami. Po jego obrysie zaprojektowane zostały ławki. Druga część to wysoka przestrzeń właściwa biblioteki ze stanowiskiem recepcji, regałami ma książki oraz kilkoma stanowiskami do czytania.  Trzecia część to wydzielone pomieszczenie techniczno-sanitarne, które posiada również ukryte wejście schodami na małe piętro, gdzie znalazło się miejsce na pomieszczenie socjalne dla pracowników.

Mała kubatura budynku, wykorzystanie naturalnych materiałów oraz instalacji fotowoltaicznych pozwoliły na uzyskanie obiektu o bliskim zerowemu zużyciu energii.